Terug in Nederland voelde Anna kennelijk de behoefte om de trimgroep voor zo'n bestaan te behoeden; kortom ze zou ze wel eens flink aanpakken. Dat hebben we geweten!
Het begon al met wat stevige oefeningen bij de ingang van Zonnestraal, waar we geacht werden collectief het ijzeren rekje uit de grond te rukken. Dat lukte niet helemaal, maar onze inspanningen trokken wel de aandacht van een argeloze voorbijganger die zijn honden aan het uitlaten was. Die wilde wel eens weten wat dit moest voorstellen. Toen we uitlegden dat dit een trimgroep betrof, kreeg hij zowaar enige belangstelling. Het vooruitzicht van koffie met wat lekkers na afloop vond hij kennelijk wel aantrekkelijk. Misschien wordt dit wel een nieuw lid!
Verder naar een doodlopend stukje weg, waar we met allerlei tot dusver onbekende, maar zware, oefeningen aan het werk gezet werden. Dit ontlokte diverse opmerkingen aan de deelnemers, zoals b.v. "Ze wil ons zeker weer op het niveau van een 20-jarige krijgen!" Erger nog: "Ik hoop dat Yme volgende week weer de leiding heeft!" Anna trok zich niets hiervan aan, en ging gewoon door met opschroeven van de druk.
The players are divided into teams, typically two. Players are assigned a call-sign, often a number, which is shared by a member of the opposing team. The teams line up on opposite edges of the playing area, which has the "bacon" (a small object which can be grabbed and carried) in the center. A referee calls out the call-sign, and the team members who have that call-sign must run to the center, grab the bacon, and return to their teammates without being tagged by the other player(s) with that call-sign.Tagging of a player may not occur before that player has touched the "bacon". The referee may call out more than one call-sign resulting in many pairs of players, each player attempting to steal the "bacon".
We moeten wel vermelden dat dit een kinderspelletje is. Maar dat niveau past natuurlijk uitstekend bij onze groep. Anna legde de regels geduldig uit, maar bij de ene groep kwam dat niet goed over, vanwege de harde wind. Het was dus niet verwonderlijk dat binnen de kortste keren de regels aan de laars, resp. sportschoen gelapt werden. Maar omdat er een competitie-element in dit spelletje zit, kreeg iedereen weer het bekende rode waas voor de ogen, met als gevolg dat we ons weer bovenmatig inspanden. Doel bereikt!
Terug bij school eerst nog een potje korfbal, en daarna een kwartiertje voetbal.
Bij de koffie bleek helaas dat de organisatie steken had laten vallen: er waren zowel banketstaven als koeken ingebracht. Nu maar hopen dat die koeken a.s. zaterdag nog goed zijn!
