vrijdag 24 december 2021

Isoleren en ventileren

Bij deze ongebruiklelijke weg wil ik even stoom afblazen, mijn gemoed luchten. Het zijn roerige tijden. Je zou er van op je kop gaan staan, Anna. Alleen zal dat de bloedsomloop geen goed doen. Maar hoe blijft de trimgroep in deze roerige tijd op de been? Met beide benen goed verankerd in Neerlands zompige natte veenbodem. Die zo lijkt het, bezig is ons op te zuigen in een ongekende coronapandemie. Geven we ons eraan over of stellen we ons te weer en vechten we ons er bovenuit? Wat doet het ons, als trimmers, die gewend zijn elkaar wekelijks te treffen om de stramme spieren en ledematen weer normaal te laten functioneren? Vechten voor een soepel lichaam toch? Voelen we ons langzamerhand niet belemmerd, ja geïsoleerd, om de wekelijkse oefeningen in een ontspannen sfeer te mogen doen? Het lijkt alsof er een vloek op rust. Het tweede jaar op rij is de corona ons de baas en is verder geradicaliseerd. Zijn we weer het haasje. De pandemie lijkt geworden tot een draaimolen die alsmaar doorgaat en waar je niet meer uit kunt ontsnappen. 

Het 'Outbreak Managementteam', mens wat een woord, kan het niet anders gezegd worden? 'Een groep geleerden op het gebied van Virologie' die ons probeert het goede voor te houden en van advies tracht te voorzien hoe met deze pandemie om te gaan. Zij wil in principe ook niet, dat 'Jantje en Pietje' en de rest in isolement belanden. Maar zich noodgedwongen moet uitspreken: blijf zoveel als mogelijk thuis! Ja een wandeling in de frisse lucht mag, is zelfs goed. Maar met velen op een kluitje, vermijdt dat. In de supermarkt schuifelend voetje voor voetje op gepaste afstand om niet een andere kooplustige voor de voeten te lopen, dat schijnt dan weer géén probleem te zijn. Dat mag. Mondkapje of maskertje op, ondanks dat dat hinderlijke stukje stof de uitwaseming je brillenglazen doet beslaan, en je niet weet dat je de crackers al voorbij bent gelopen, het is alles een crime. 

Je voelt je bijkans geïsoleerd om je dagelijkse bezigheden ten uitvoer te kunnen brengen. Wie o wie helpt je om deze donkere tijd door te komen? Zijn wij langzamerhand niet dolende op dit aardse? Je zou het toch willen uitschreeuwen dat het nu eens moet ophouden. Je wil niets liever dan weer normaal doen, een beetje sporten of wat daarvoor door moet gaan. Ook zonder een rare 'boks' als begroeting met iemand delen. 

Er is nog meer dat zwaar op de maag ligt. Er wordt stelselmatig gepropageerd je huis te isoleren. Het bespaart je geld op de gasrekening. Sluit alle kieren af ... en je houdt nog geld over ook. Maar dezelfde overheid vertelt nu doodleuk om voldoende frisse lucht binnen te laten om het kwaadaardige coronavirus zo min mogelijk te laten aarden. Inmiddels heb ik alle tochtstrippen in huis maar verwijderd om het huis corona vrij te houden. De buitenlucht vrij spel te geven en de verwarming op standje negen. Mogelijk dat wij thuis verder gevrijwaard blijven van meer en nieuwe coronabesmettingen. Op deze wijze blijf ik vooralsnog op de been en kan ik mijn wekelijkse fitheidsoefeningen voortzetten. Graag wil ik deze tip met jullie te delen. Blijf ook het volgende jaar gezond zodat we nog vele zaterdagen elkaar kunnen treffen. Fijne feestdagen.

Wim.


zaterdag 27 november 2021

Weer in de zaal!

Vanwege het bijzonder slechte weer vanochtend was al aangekondigd dat we binnen in de zaal zouden oefenen. Kennelijk was dat al voldoende voor een aantal leden om het te laten afweten, al of niet met behulp van doorzichtige uitvluchten.

Anna begeleidde onze oefeningen, voornamelijk op de mat. Jammer genoeg hebben we de medizinballen niet meer. Maar er waren genoeg ander oefeningen. We bespraken nog even wat mogelijkheden zoals de "walking crab" en de "dead bug" - zoek dat maar eens op! maar dat werd te extreem geacht. Wel gingen we een handstand tegen de muur maken, zoals Anna hiernaast dat even voordeed. Dat deden we natuurlijk probleemloos. 

Deze foto van Anna maakte ik toen ik zelf ondersteboven tegen de muur stond. Onweerlegbaar bewijs dat we dit allemaal goed konden uitvoeren. 

Hubert demonstreerde nog een bijzondere yoga-houding, maar de echte lotus-houding lukte hem niet (meer). Zelfs voor Anna was dat teveel van het goede.

Tenslotte speelde we nog een agressief potje korfbal in de zaal. Onze partij heeft dat vanzelfsprekend gewonnen.



OPGELET!

Binnenkort is het niet meer toegestaan om bij het koffie- of theedrinken na afloop gebruik te maken van wegwerpbekertjes.  Dus iedereen moet zijn eigen mok meenemen - geen mok, geen koffie! Afwassen: gewoon mee terug naar huis nemen. 




 

zaterdag 2 oktober 2021

Een gedenkwaardige dag!


In een aantal opzichten was dit een memorabele dag. We hebben namelijk de beschikking gekregen over een flinke kast waar we onze spullen in kunnen bewaren. Een mooie gelegenheid om alles eens flink uit te mesten. Een aantal onduidelijke zaken en achtergebleven rommeltjes gaan nu naar de stort. Alles wat nog echt bruikbaar is, past nu in de kast. Er zijn twee extra sleutels voor deze kast aangemaakt.

Verder heeft Hubert voor een zwart bakje kunnen zorgen, als vervanging van het zoekgeraakte rode bakje. Daar kunnen we nu onze bijdragen in storten voor de trimleider.


Er vond nog een bestuurswisseling plaats: Gerard van O. heeft het penningmeesterschap overgedragen aan Hubert, waarbij hij tevens verantwoording aflegde over het beleid van de afgelopen jaren. Een en ander werd door de aanwezige leden met algemene stemmen goedgekeurd. Gerard blijft overigens wel lid, en heeft het voornemen geuit om toch wat vaker te komen trainen.

Verder hebben we vernomen dat we nog tenminste twee jaar op deze locatie kunnen blijven, en misschien nog wel langer.

En zo is alles bij elkaar de basis gelegd voor een glanzende toekomst van onze trimclub!

zondag 5 september 2021

Rode bakje kwijt

Vroeger, voordat we tijdelijk verdreven waren uit de school, waren we in het bezit van een rood bakje, waar de deelnemers trouw bij aankomst hun honorarium voor de trimleider (tegenwoordig € 2,50) in deponeerden. Linksonder op de foto hiernaast. 

Het was niet zomaar een bakje, want Wim F. wist te vertellen dat dit bakje lang geleden op de boekbindafdeling van de Tomin groep was vervaardigd, van bord (de boekbindterm voor wat gewone mensen karton noemen), en met een bekleding van rood kunstleer. Een ambachtelijk bakje zogezegd.

Afgelopen zaterdag waren we voor het eerst weer terug op de school. Omdat we nog geen opslagmogelijkheden hebben, had Hubert alle benodigdheden voor sport en koffie in zijn auto meegenomen. Verder had Feiko een heerlijke appelcake gebakken en meegenomen. Vanwege de goede opkomst, en het mooie weer, was zowel het sporten als het koffiedrinken (buiten!) een succes.

Maar helaas! Bij de ontruiming van de school enige weken geleden is kennelijk het rode bakje onvindbaar in de container terecht gekomen. Dan maar behelpen met een koffiebekertje.

Maar het ontbreken van het vertrouwde rode bakje was voor sommigen van ons toch een teleurstellende ervaring, vooral voor diegenen die hechten aan vastigheid in hun leven. Het is te hopen dat er spoedig een gelijkwaardige vervanging komt.
 

maandag 30 augustus 2021

We gaan terug!

Wim F. schreef over de terugkeer naar de  Van Ghentlaan:

De sleutel

Beste trimmers zijn jullie ook blij weer terug te kunnen keren naar onze oude vertrouwde locatie aan de van Ghentlaan in Hilversum? Schrijvers dezes in ieder geval wel. Het was toch wel even schrikken toen het bericht ons bereikte niet langer gebruik te kunnen maken van het eigen home. Het werd nog kwalijker om te vernemen dat al ons materiaal zonder omhaal in een vuilafvoer container was beland. Van enige communicatie met de trimclub was geen sprake. Nee, flikker al dat overbodige trimmateriaal maar weg incluis de Medizin ballen waar een onzer zo dol op was! Dank zij een paar trouwe trimmers zorgden zij direct voor een passend alternatief. Zij maakten van de nood een deugd door aan de Rading in Loosdrecht een gedeelte van de theetuin te bombarderen als koffiehoek na de geleverde inspanning. Het was de sleutel tot een voorlopige oplossing. Tevens werd er een lichte druk uitgeoefend om de voormalige directeur anders gezegd, een van de oude directeuren van de school te bewegen nog eens contact op te nemen met de nieuwe leiding van Het ATC. Zoals inmiddels bekend de nieuwe naam voor de locatie aan de van Ghentlaan. Zo gezegd zo gedaan. Het heeft zijn beslag gekregen in week 24 met de toezegging weer gebruik te mogen maken van onze vertrouwde locatie. En zoals het er nu uitziet maken wij ook weer gebruik van de huidige sleutels om te openen en te sluiten. Met een beetje mazzel komt er ook nog een oplossing voor de berging van het omvangrijk? materiaal. Hulde en dank voor de geleverde inspanning is hier op zijn plaats lijkt me.


O ja, over de sleutels gesproken. Als alternatief heb ik nog een exemplaar achter de hand gehouden mochten de oude niet meer passend zijn. Wel rees er direct een vraag hoe of ik daar aan gekomen was. Vele jaren, zeg maar vanaf mijn jeugd, is het buitenmodel in mijn bezit. Ooit na veel soebatten gekregen van een 'rakker' zal ik maar zeggen. Hij had hem gevonden tussen het oude ijzer van een lompenhandel. Een wat ongeloofwaardig verhaal, maar ik geloofde hem op zijn woord! Jaren later kwam ik mijn 'rakker' weer eens tegen. Inmiddels grijs van hoofdhaar en diep doorgroefd gelaat. Schijnbaar had het verhaal hem geen rust gegeven en hem zienderogen doen verouderen. De bekende aap kwam toen uit de mouw. De les is deze, laat nooit een sleutel onbeheerd in een buitendeur zitten want kleine jongetjes vinden het reuze fijn speelgoed en dat is dan maar een ding. 'Ga je weg of ik pak je weg' zal hij gedacht hebben. Het laatste gebeurde daadwerkelijk en hij had mooi speelgoed in handen. Afgeschraapte luciferskoppen in de onderzijde van de holle buis laten glijden, een passende spijker aan een touwtje vastgemaakt in de buis duwen en je hebt een bijzonder werktuig in handen. Sla het touw met sleutel met een rotgang tegen de muur en wel zodanig gericht dat de spijkerkop de muur raakt. Je hebt dan een prachtig knalwerk. Zo dacht in vroeger tijd mijn 'rakker'. De buitenmodel sleutel zoals te zien op bijgaande foto leende zich daar uitstekend voor. En of hij hem daarvoor daadwerkelijk gebruikt heeft verteld de historie niet, maar dat is het verhaal.

zaterdag 31 juli 2021

Toen werd het toch nog gezellig ...

Vandaag, 31 juli 2021, waren er diverse afzeggingen, vanwege vakantie, de regen of andere flauwe excuses. 

Ook ik maakte me schuldig aan dit soort ontwijkend gedrag. Maar het knaagde toch, en dus besloot ik in ieder geval koffie te komen drinken bij Landgoed De Rading. 

Dat was een goede keuze, want Hubert trakteerde vanwege zijn aanstaande verjaardag op koffie en chocolade cake. Die cake bleek zo


voedzaam dat sommigen van ons behoorlijk wat moeite had om het grote stuk weg te krijgen, maar uiteindelijk lukte dat toch.

Inmiddels was gebleken dat de echt enthousiaste trimmers slechts de laatste 10 minuten wat regen hadden ondervonden.   

maandag 19 juli 2021

Eerste keer bij Landgoed de Rading

Afgelopen zaterdag kwamen we voor het eerst bij elkaar op Landgoed de Rading. De opkomst was groot: kennelijk was iedereen nieuwsgierig naar de nieuwe opzet. Goed om te merken hoe iedereen meeleeft.

Het vertrek het bos in liet even op zich wachten, want Gerard van W. vond dat we een schuldige moesten aanwijzen voor het debacle van ons vertrek uit de SAV. Maar de discussies daarover liepen op niets uit.

Dan maar het Loosdrechtse Bos in, vlak naast het landgoed. Daar deden we allerlei oefeningen, zoals ook bij het kleine openluchttheater dat daar te vinden is. De geïmproviseerde schommel die we daar aantroffen, was voor Wim F. aanleiding om allerlei gevaarlijke capriolen uit te halen. Zie de video hieronder. 

Terug op de Rading konden we aan de overzijde op het speelveld ons nog even uitleven met wat rugby en voetbal.

Met dank aan Gerard van O. en Anna voor de foto's van deze gedenkwaardige dag, die je hier kunt bekijken.


Correctie: Gerard van W. merkte op dat hij niet zozeer direct een schuldige wilde aanwijzen, maar dat hij wel vond dat er een Commissie van Onderzoek moest komen. Maar tot op heden hebben zich geen kandidaten aangemeld.


zaterdag 10 juli 2021

Einde van een tijdperk ... begin van een nieuw?

Vanochtend bij aankomst bij de SAV kregen we de schrik van ons leven: de ruimte waar we onze spullen bewaarden, was geheel ontruimd, en van onze spullen was vrijwel niets meer te vinden. Koffiemachines, sportspullen, alles weg. In de kleedkamer stond nog wel wat, maar veel was het niet. De deuren naar de rest van het gebouw stonden open; het alarm was er kennelijk van af. 


We kwamen iemand van de ontruiming tegen: ze hadden opdracht om alles wat niet mee zou verhuizen, in de containers op het voorterrein te smijten. Gelukkig was er hier en daar nog wel wat te vinden, maar Hubert ontkwam er niet aan om in een container te klimmen en nog wat artikelen te redden.

We vonden het bepaald niet leuk dat we niet gewaarschuwd waren, dan hadden we zelf onze spullen kunnen weghalen.

Maar langzamerhand kregen we toch een hele verzameling bij elkaar. Piet en Willem Waterpomp waren inmiddels ook aanwezig, en hielpen bij het zoeken. Maar de medizinballen konden we niet meer vinden - dat vond Piet niet erg. Ook onze uitgebreide verbanddoos was onvindbaar, evenals de elektrische ballenpomp. Hoe nu verder? Hubert bood aan om alles zo lang bij hem in de garage op te slaan. 


Dus hij ging snel naar huis om zijn auto op te halen. Inmiddels troffen we op het voorplein Gerard van O. en Yme aan: die wilden wat gaan wandelen om na afloop koffie te drinken. Dat laatste konden ze wel vergeten, want veel van de attributen voor de koffie waren zoek, evenals het verlengsnoer.

We konden alles kwijt in de auto van Hubert, en toen gingen we eens brainstormen over hoe nu verder. Terug naar de SAV was (voorlopig althans) geen optie. Toen bedacht iemand dat we misschien wel terecht kunnen bij Landgoed De Rading in Loosdrecht. Hubert en ik gingen er naar toe, en het bleek mogelijk om daar tegen 9 uur op zaterdag de auto's en fietsen te parkeren, en van daaruit te sporten. Na afloop kunnen we daar koffie en thee drinken - wel wat duurder dan we tot dusver gewend waren. Als tijdelijke oplossing lijkt dit voorlopig bruikbaar.

Nadere mededelingen volgen wel via de WhatsApp. Een fotoreportage van het hele drama is hier te vinden. Gerard van O. heeft ook wat foto's bijgedragen, evenals wat foto's van de sloopwerkzaamheden bij de voormalige Technische School, waar we vertoefden voordat we naar de SAV gingen.

zaterdag 12 juni 2021

Record opkomst ...

 

De corona-versoepelingen beginnen door te werken. Vandaag waren we maar liefst met zijn zevenen. Ook zijn de meesten van de club inmiddels twee keer gevaccineerd. 

Aan de kleding van sommige deelnemers was te zien dat er momenteel iets met voetbal aan de hand is. 

Na een uitgebreide ronde door het Loosdrechtse Bos en over de Hoorneboegse Heide werd er weer in de kooi gevoetbald. Veel leuker om zelf te voetballen dan er naar te kijken.

Koffiedrinken was er nog even niet bij. Bij inspectie bleek dat het z.g. nieuwe pak koffie een uiterste datum van januari 2021 had. Er vindt nog nader overleg plaats over hoe dat verder moet.


zondag 2 mei 2021

We zijn weer begonnen ...

 

Afgelopen zaterdag waren we met zijn zessen. Het begint zo langzamerhand weer ergens op te lijken! Er is weliswaar nog geen koffiedrinken binnen na afloop. maar er is wel weer even gevoetbald in de kooi. En hier zijn nog wat meer foto's van afgelopen zaterdag.

Dat we weer wat samen kunnen sporten, komt natuurlijk door de versoepelingen, en ook door de toenemende vaccinatiegraad.

En dus: alle leden die inmiddels twee vaccinaties hebben gehad, worden weer op regelmatige basis op zaterdagochtend verwacht. Alleen zwaarwegende redenen kunnen voor afwezigheid aangevoerd worden!

zondag 10 januari 2021

Zo mooi kan trimmen zijn ...

Zaterdag 9 januari was het prachtig winterweer. Vanwege de coronamaatregelen waren er slechts twee trimmers, en trainer Anna, die na de dagelijkse zwempartij in open water (brr ...) de leiding had, en deze prachtige foto's maakte. 










donderdag 7 januari 2021

Overdenken bij het ouder worden


Het inmiddels wel bekend: de gemiddelde ouderdom van onze mannelijke leden is behoorlijk hoog. Daarom stuurde Wim F. mij dit toepasselijke gedicht:

Gedachten bij het ouder worden

Met mij is niets aan de hand

Met mij is totaal niets aan de hand, 

ik ben nog zo fit van lijf en verstand.

Wel wat artrose in mijn heup en mijn knie, 

als ik buk is het net of ik sterretjes zie.

Mijn pols is iets te snel, mijn bloeddruk wat te hoog,

maar ik ben nog fantastisch goed…..zo op het oog.


Met de steunzolen die ik heb gekregen,

loop ik weer langs 's Heren wegen.

Kom ik in de winkels en ook weer op het plein,

wat heerlijk zo gezond te mogen zijn.

Wel gebruik ik een tabletje om in slaap te komen,

en over vroeger te kunnen dromen.

Mijn geheugen is ook niet meer zoals het was,

en ben vergeten wat ik gisteren nog las. 

Ook heb ik wat last met mijn ogen,

en mijn rug raakt meer en meer gebogen.

De adem is wat korter mijn keel vaak droog,

maar ik ben nog fantastisch goed…..zo op het oog.


Is het leven niet mooi, het gaat zo snel voorbij,

als ik kijk naar foto's over vroeger van mij.

Dan denk ik terug aan mijn jeugdige jaren,

wilde ik een mooie jas, dan moest ik heel lang sparen.

Ik ging fietsen en wandelen overal heen,

en kende geen moeheid zo het scheen.

Nu ik ouder wordt draag ik vaak blauw, grijs of zwart, 

en loop ik heel langzaam vanwege mijn hart.

Doe het maar op uw gemak zei de cardioloog,

U bent nog fantastisch goed…..zo op het oog.


De ouderdom is goud, ja begrijp mij wel,

als ik niet slapen kan en tot honderd tel.

Dan twijfel ik, denk ik, of dat wel waar is,

en of dat beeld van goud, niet een beetje raar is.

Mijn tanden liggen in een glas,

mijn bril op tafel, gehoorapparaat in mijn tas.

Mijn steunzolen naast het bed op een stoel,

U weet dus wat ik met die twijfel bedoel.

Trek niets in twijfel, zei de pedagoog,

U bent nog fantastisch goed….. zo op het oog.


En 's morgens als ben opgestaan,

en eerst de afwas heb gedaan.

Lees ik het laatste nieuws in de krant,

ik wil toch bijblijven, en naderhand

doe ik van alles: eerst geef ik planten water.

De kamer stoffen doe ik wat later,

wel gaat alles wat traag.

Heb na het eten wat last van mijn maag.

Maar ik wil niet zeuren, want het mag,

dat is heel normaal op je oude dag.

Aanvaard het rustig, zei de psycholoog,

U bent nog fantastisch goed..... zo op het oog.