Wim F. schreef over de terugkeer naar de Van Ghentlaan:
De sleutel
Beste trimmers zijn jullie ook blij weer terug te kunnen keren naar onze oude vertrouwde locatie aan de van Ghentlaan in Hilversum? Schrijvers dezes in ieder geval wel. Het was toch wel even schrikken toen het bericht ons bereikte niet langer gebruik te kunnen maken van het eigen home. Het werd nog kwalijker om te vernemen dat al ons materiaal zonder omhaal in een vuilafvoer container was beland. Van enige communicatie met de trimclub was geen sprake. Nee, flikker al dat overbodige trimmateriaal maar weg incluis de Medizin ballen waar een onzer zo dol op was! Dank zij een paar trouwe trimmers zorgden zij direct voor een passend alternatief. Zij maakten van de nood een deugd door aan de Rading in Loosdrecht een gedeelte van de theetuin te bombarderen als koffiehoek na de geleverde inspanning. Het was de sleutel tot een voorlopige oplossing. Tevens werd er een lichte druk uitgeoefend om de voormalige directeur anders gezegd, een van de oude directeuren van de school te bewegen nog eens contact op te nemen met de nieuwe leiding van Het ATC. Zoals inmiddels bekend de nieuwe naam voor de locatie aan de van Ghentlaan. Zo gezegd zo gedaan. Het heeft zijn beslag gekregen in week 24 met de toezegging weer gebruik te mogen maken van onze vertrouwde locatie. En zoals het er nu uitziet maken wij ook weer gebruik van de huidige sleutels om te openen en te sluiten. Met een beetje mazzel komt er ook nog een oplossing voor de berging van het omvangrijk? materiaal. Hulde en dank voor de geleverde inspanning is hier op zijn plaats lijkt me.
O ja, over de sleutels gesproken. Als alternatief heb ik nog een exemplaar achter de hand gehouden mochten de oude niet meer passend zijn. Wel rees er direct een vraag hoe of ik daar aan gekomen was. Vele jaren, zeg maar vanaf mijn jeugd, is het buitenmodel in mijn bezit. Ooit na veel soebatten gekregen van een 'rakker' zal ik maar zeggen. Hij had hem gevonden tussen het oude ijzer van een lompenhandel. Een wat ongeloofwaardig verhaal, maar ik geloofde hem op zijn woord! Jaren later kwam ik mijn 'rakker' weer eens tegen. Inmiddels grijs van hoofdhaar en diep doorgroefd gelaat. Schijnbaar had het verhaal hem geen rust gegeven en hem zienderogen doen verouderen. De bekende aap kwam toen uit de mouw. De les is deze, laat nooit een sleutel onbeheerd in een buitendeur zitten want kleine jongetjes vinden het reuze fijn speelgoed en dat is dan maar een ding. 'Ga je weg of ik pak je weg' zal hij gedacht hebben. Het laatste gebeurde daadwerkelijk en hij had mooi speelgoed in handen. Afgeschraapte luciferskoppen in de onderzijde van de holle buis laten glijden, een passende spijker aan een touwtje vastgemaakt in de buis duwen en je hebt een bijzonder werktuig in handen. Sla het touw met sleutel met een rotgang tegen de muur en wel zodanig gericht dat de spijkerkop de muur raakt. Je hebt dan een prachtig knalwerk. Zo dacht in vroeger tijd mijn 'rakker'. De buitenmodel sleutel zoals te zien op bijgaande foto leende zich daar uitstekend voor. En of hij hem daarvoor daadwerkelijk gebruikt heeft verteld de historie niet, maar dat is het verhaal.
