Kleedkamer wordt paskamer

 

Bij aankomst bij de school voor de wekelijkse bijeenkomst wachtte ons een verrassing: Hubert had enkele nieuwe T-shirts met een toepasselijke opdruk meegenomen, zodat we ze konden passen voor de juiste maat. Voor sommigen van ons is dat niet nodig: Anna krijgt natuurlijk S. Voor anderen was het even zoeken: de meesten wilden natuurlijk M, of wellicht L, maar soms moest toch een maatje groter gekozen worden.

De opdruk is vrijwel hetzelfde als voor de mooie shirts die we zeven jaar geleden kregen, maar nu wel groter uitgevoerd, en met het jaartal 2022, zodat iedereen goed kan zien dat de club inderdaad vijftig jaar bestaat! 

Het gerucht gaat dat we een financiële bijdrage moeten leveren als de shirts eenmaal gemaakt worden, maar dat die bijdrage lager wordt naarmate je vaker op zaterdag verschijnt.

Wat de eventuele verdere activiteiten worden voor dit lustrumjaar: daar wordt nog over nagedacht.

Uit de oude doos ...

Het is misschien weinigen opgevallen, maar dit jaar bestaat deze trimclub toch echt 50 jaar! En dus wordt er af een toe een duik in de archieven genomen. Zo trof Wim F. het volgende toespraakje aan, dat hij 20 jaar geleden hield, en daarbij onze toenmalige voorzitter, penningmeester, inkoper van koffie, en beheerder van het lief- en leedpotje, Gerard van O. in het zonnetje zette.

"Gebruikelijk is om bij een mijlpaal/jubileum even stil te staan. We vieren dan wel geen 25- of 40-jarig bestaansfeest, maar 30 jaar mag toch ook wel een reden zijn om daar war aandacht aan te schenken. Bij een vereniging is er meestentijds wel een receptie aan verbonden. De crew wordt dan gefêteerd en de loftrompet klinkt alom.

Vandaag heb ik gemeend maar eens aandacht te moeten schenken aan een van ons die vanaf het begin van deze trimclub onbaatzuchtig altijd klaar heeft gestaan en nog staat. Hij, die de zieke, kreupele of de jubilaris aandacht weet te schenken en op die manier voor versterking van de onderlinge band van onze trimvrienden zorg draagt.

Misschien vraagt ieder van ons zich af wat dat nu weer betekent. Laat ik het zwarte scherm van de dromerij of het gissen naar de bedoeling van dit korte woord, opheffen.

Gerard van O., vandaag wil ik jou in het volle licht van de schijnwerper plaatsen en je complimenteren voor je goede zorgen, die het mogelijk maken dat wij wekelijks koffie kunnen drinken. En bovenal voor de attentie zorg draagt bij ziekte of feest van een onzer.

Een klein persoonlijk geschenk wil ik je hierbij overhandigen. Ook dit kleinood beschrijft het wel en wee van de mens. Het slechte en het goede in hem. Misschien een herkenning van een stukje solidariteit tussen mensen."

Aldus het toespraakje van twintig jaar geleden. 

Enige tijd geleden heeft Gerard zijn functies overgedragen aan Hubert, zodat de continuïteit van de trimclub voorlopig weer gewaarborgd is, tot tevredenheid van ons allemaal. Overigens: Gerard mag dan wel 50 jaar lid zijn van de club, maar hij komt nog steeds trouw. En doet nog steeds enthousiast mee, zoals deze foto van enkele jaren geleden laat zien.

Weinig enthousiasme ...

 

Toen vorig jaar onze spullen bijna afgevoerd werden via de vuilcontainer, 
zijn er toch een aantal zaken definitief zoekgeraakt - niet alles hebben we kunnen redden. Zo ook de medizinballen, waar vooral Piet erg tevreden over was. Maar erger was het verlies van de teamlintjes, waarmee we bij de vele spelletjes die we deden de teams uit elkaar konden houden. Dat leidde regelmatig tot verwarring: wie hoort nu bij wie?

Om aan deze verwarring een einde te maken, zijn er nu fraaie nieuwe linten besteld, die afgelopen zaterdag in gebruik zijn genomen. Mede om de sociale samenhang en het lichamelijke en geestelijke welzijn van de groep te bevorderen. 

Maar de ontvangst was enigszins teleurstellend. Hoewel enige waardering werd uitgesproken over het initiatief, kwam er al gauw geklaag over de gekozen kleuren (rood en geel) en over het feit dat ondanks de linten de indeling in teams bij enige teamsporten nog steeds tot ongelijke resultaten leidde.

Maar gelukkig had Hubert lekkere koeken voor bij de koffie meegenomen, zodat het toch nog gezellig werd.