Waarom je altijd een aansteker bij je moet hebben ...

Vanochtend, 21 januari, stond Hubert te tobben bij de toegangshekken. De sloten waren dichtgevroren. We probeerden van alles, van de sleutel in je mond warm maken, tot wrijven tussen je handen. Uiteindelijk kregen we de sleutel in het slot, maar omdraaien, ho maar. 

Er kwamen steeds meer trimmers, maar die hadden de oplossing ook niet. Totdat Willem Waterpomp arriveerde. We vroegen min of meer schertsend of hij misschien een aansteker bij zich had. Verbazend: hij had er eentje. Daarmee konden we het slot van het kleine hek uiteindelijk open krijgen.

(De oplettende lezer zal inmiddels gezien hebben dat de foto hiernaast "fake" is. Klopt, die is na het koffiedrinken even geënsceneerd. Anders hadden we geen illustratie bij dit bericht.)

Zo konden we toch gaan sporten. Binnen, want buiten was het veel te glad en dus gevaarlijk. Na de pittige oefeningen op de mat gingen we fanatiek aan de slag met basketbal op één basket, en daarna paaltjesvoetbal.

Bij het koffiedrinken trakteerde Willem nog op koeken, want hij was jarig geweest.

We moeten toch nog eens vragen wat hij verder nog bij zich heeft. Vreemd dat hij als niet-roker een aansteker bij zich had, maar wel zeer welkom. Wat zou hij nog meer hebben? Swiss Army knife? 10 meter touw? Eten en drinken?