zondag 28 oktober 2012

Terecht Loosdrecht



Is het jou ook al opgevallen dat al wat uit Loosdrecht komt van het vrouwelijk geslacht is? Nee, in dat prachtige oord is er geen heer die zich laat verleiden ook eens de stoute trimschoenen aan te trekken en de zaterdagse groep met een bezoek te vereren. Uitgezonderd dan onze Henk die al weer heel wat jaren meeloopt. Mochten we verleden week, na een eerdere vluchtige ontmoeting op ons woensdagochtendloopje, ene Anna begroeten. Vandaag was tot grote vreugde ook onze Ali weer van de partij. Leuk dat zij beiden, ons terecht, konden vinden. Gek eigenlijk dat we eerder, en dan spreek ik al weer van enkele jaren geleden, ook twee dames uit het Loosdrechtse in ons midden konden begroeten. Helaas haakten zij om verschillende redenen af. En dat lag niet aan de geboden oefenstof of aan de groep. Nee dat was niet aan de orde. Het was een terechte keus. Je weet wel kindertjes thuis die nog zorg nodig hebben enz. Inmiddels is mij wel gebleken dat onze Loosdrechtse dames van wanten weten. Zijn beslist niet voor een kleintje vervaard. Gaan als dat zo uitkomt er vol tegen aan. Dat was in het verleden zo en ervaar ik ook nu weer. Het is als het bekende Loosdrechtse porselein van dominee De Moll.
 Fijn van vorm en vooral kleurrijk waar het rood de boventoon van voert. Maar breukvast! Ja Dominee De Moll wist wel hoe hij zijn praktische zaakjes moest aanpakken. Jammer alleen dat hij financieel het hoofd niet boven het Loosdrechtse water kon houden en de zaak alsnog op de fles ging.


 Laten we hopen dat het met onze aanwas ook niet deze kant opgaat maar dat we nog lang plezier mogen hebben van de dames Ali en Anna. 
 

En èh, hoe gaat het met de twee andere afwezigen? Nu al voor de tweede keer miste ik onze mannen uit Naarden. Blessures of andere bezigheden of zorgen? Graag zie ik jullie weer snel terug op de zaterdag.


Wim.

zaterdag 27 oktober 2012

Een gedenkwaardige ochtend ...

Het is elke keer weer verrassend wat er allemaal gebeurt op zo'n ochtend trimmen. Ik zal er een paar uitlichten. En nee, ik zal het niet hebben over Willem F., die zich het stukje van vorige week aantrok, en weer brekerzand ging vegen - waartoe de zorgplicht allemaal kan leiden! Ook niet over het schitterende weer en de hoge opkomst. Er zijn een paar andere zaken die die aandacht vragen.

Oprichting jeugdafdeling?

Anna had haar zoontje Stan van zeven jaar meegenomen. Stan ging niet mee hardlopen, maar fietste gezellig mee. Maar de oefeningen voerde hij enthousiast uit, zelfs die met de fietsbanden. Hij kwam echter helemaal los bij de diverse wedstrijden. Zoals bijvoorbeeld bij het spelletje burgbal op het veldje bij de begraafplaats. Ook psychologische beinvloeding van de tegenpartij is hem niet vreemd. Terug bij school beweerde hij dat hij niet kon voetballen. Eerst geloofden we dat nog, maar al gauw kwamen we erachter dat dat flauwekul was. Razendsnel bewoog hij zich door de kluwen oudere en stramme heren, en wist regelmatig de juiste speler te vinden.
Nu is het zo dat we (nog) geen aparte jeugdtrainer hebben, zodat hij voorlopig nog met de senioren mee moet trainen.

Nieuwe voetbal?

Bij het inspelen voorafgaand aan de feitelijke training had Henk H. het voor elkaar: met een sierlijke boog werd de bal op het dak van de gymzaal getrapt. Omdat we niet bij de ladders in het afgesloten deel van de school kunnen komen, heeft hij nu de keuze uit twee mogelijkheden: of hij brengt volgende week een ladder van zo'n tien meter mee, of hij schaft een nieuwe bal voor de club aan. De voorkeur gaat natuurlijk naar de laatste mogelijkheid uit, want de oude bal is zo langzamerhand wel erg sleets geworden.


Eigen doelpunt!

Maar nog was het leed voor de familie H. niet voorbij. Bij het partijtje voetbal was het regelmatig een flink gedrang voor het doel van de niet-lintjes. Oorzaak: een hoge opkomst, waardoor beide teams een flinke bezetting hadden, maar ook dat Anna en Stan in het team van de lintjes zaten. Door het snelle spel van deze twee konden de lintjes aanval op aanval opzetten. En zo kon het gebeuren dat bij een van die schermutselingen Piet H. de bal in eigen doel wist te werken.

zaterdag 20 oktober 2012

Brekerzand en overige zaken ...

Willem F. heeft kennelijk zijn roeping gemist. Daarom ging hij vanochtend ijverig met een bezem het schoolplein ontdoen van het overtollige brekerzand dat daar al tijden lag. Hij deed dat om eventuele verwondingen te voorkomen. Dat leek erg zorgzaam, maar hij veegde maar de helft van het plein, zodat later bij het spelletje korfbal en daarna voetbal het team-zonder-lintjes voordeel had. Niet moeilijk te raden welk team uiteindelijk met een paar klinkende overwinningen naar huis ging.
 
De andere Willem was nog vol van zijn laatste aankoop: een fraaie Honda Gold Wing. We begrepen dat hij hem al aan de hele buurt heeft laten zien. Fraai hoor!
 
Ons nieuwe lid Rob had zich niet laten afschrikken door de ervaringen van de vorige week: hij was er weer.
 
En er was nog een nieuw lid - althans we hopen dat ze blijft komen: Anna. Met enige verbijstering zagen we hoe ze zich watervlug tussen de oude knarren bewoog, en regelmatig de bal afpakte. Dat belooft nog wat!
 



woensdag 17 oktober 2012

Slogan?

Kijk, zo jaag je eventuele nieuwe leden weg! Tenminste als je de slogan "alles kan, alles moet" gebruikt. Zullen we dat maar veranderen in "alles kan, niets moet"?

dinsdag 16 oktober 2012

Welkom

Om welke richting gaat het nu weer? Met een welkom kun je vele kanten op. Denk maar eens aan een bezoek aan een andere gemeente dan je eigen verblijfplaats. Grote borden staan veelal aan de rand van een dorp of stad en heten je als bezoeker van harte welkom. Minder fraai is dat je gelijktijdig op het zelfde bord wereldkundig gemaakt wordt van fout parkeren met alle nare gevolgen van dien. Ga je je landsgrens over dan word je welkom geheten en gelijktijdig wordt de maximum snelheid aangegeven. Mocht je per ongeluk te snel rijden dan kan het zomaar gebeuren dat je aan de kant van de weg wordt gedirigeerd en is het diep in de buidel tasten. Jouw welkom in den vreemde. Welkom!

Ja leuker is een welkom als je een gast mag rondleiden en hem of haar kunt vertellen over het speciale van de omgeving of gebouwen in dorp en of stad. Het moet als een warme deken voelen voor een gast wanneer die zich op deze manier welkom voelt. Ik stel me voor dat het van meet af aan zoiets moet zijn als een geboorte. Een boreling wordt immers direct na de geboorte op het warme moederlijf gelegd. Instinctmatig voelt dat direct goed en vertrouwd. Het kleine mensenkind is welkom! Lang is er op gewacht en eindelijk is het dan zo ver. Die lijn kunnen we door trekken naar school. Spannend wordt uitgekeken naar de dag dat het kind voor het eerst over de drempel van de school stapt. Het een welkom is bereid door de klas, het mag plaats nemen tussen leeftijdsgenootjes. Zo is het leven van de mens één groot en spannend verhaal. Eens gaat de deur van een bedrijf voor hem open om maar eens een voorbeeld te noemen. Het blijft spannend wat er aangetroffen wordt. Hoe zijn de collega's, voel je je opgenomen als nieuwkomer? Bevalt het werk je? Het maakt het al een stuk gemakkelijker als je voelt dat het werk je “ligt”. 
 
Is het vreemd om te zeggen dat wanneer je als nieuwkomer bij onze trimgroep komt je toch "effe" om je heen kijkt. Waar gaat dit heen met die meute? Nou ik kan je zeggen, beste nieuwkomer, je zal je plaats snel hebben ingenomen en welkom thuis voelen in onze groep. De slogan is: "Alles kan, alles moet" maar...... tot op zekere hoogte. Gaat het been niet hoger, laat maar zitten. 
 
Kom je in gebukte stand niet met je hand en gestrekte benen aan de grond, er is nog steeds geen man overboord. Je zal er geen snee brood minder om hoeven te eten. Hoofdzaak is, heb plezier en voel je welkom. 
 

Wim.

zaterdag 13 oktober 2012

Op leeftijd

Op leeftijd

Vandaag was het een mooie dag om te trimmen, droog, lekkere temperatuur en dat merkte je ook aan trimleider Willem. Hij ging voortvarend te werk, de ene oefening na de andere, lopen en verschillende spelletjes ! Fijn dat hij dit doet. Kan ook zijn dat zijn grote inzet deze morgen vooral te maken had met het nieuw aspirant lid Rob. Ook - op leeftijd- wil je jezelf nog steeds bewijzen, dat geldt overigens ook voor mezelf. (Of daar iemand op zit te wachten is maar de vraag, maar dat terzijde.) En inderdaad een aspirant lid, de publicitaire inzet heeft dan toch effect. En over de "Rob", hij deed leuk mee en had een natte nek na afloop en dat zijn toch de voorwaarden voor goed meedoen. Kan helaas niet van iedereen gezegd worden. Er waren weer een paar praters onder ons die de oefeningen vergaten, vanmorgen was dat m.n. Hubert onze yoga-goeroe. Geen natte nek. Daarentegen viel wel op hoe Piet vanmorgen zo goed meedeed, Willem hoefde hem geen enkele keer aan te sporen. Maar in ze'n hoofd, bleek later, dat de slechte wedstrijd van het Nederlands elftal nog doorwerkte. En na enkele maanden van afwezigheid was dan ook Willem weer aanwezig, waarom, geen idee. Zo bouw je toch geen conditie op en het komt de relatie met de groep ook niet ten goede. Waarschijnlijk om thuis of op ze'n werk (ja, hij werkt nog - voor ons) te vertellen dat hij trimt en scoort ! Ook voor hem geldt - op leeftijd - en dan gaat het presteren toch een andere dimensie krijgen. Ik kan er zo te horen mee omgaan. Verder vond ik het wel een gewillige g(t)roep zo vanmorgen. Oja, die Gerard vO die zo handtastelijk was bij het balsspel bij Feijko en die laatste was daar wel klaar mee. Ja, ouderen - op leeftijd - die trekje blijven er toch inzitten. (welke moet je zelf maar invullen)
Genoeg voor vandaag en verder een leuk en inspirerend weekend. Dat hoor je zo te zeggen.
 
GerardvW