Om
welke richting gaat het nu weer? Met een welkom kun je vele kanten
op. Denk maar eens aan een bezoek aan een andere gemeente dan je
eigen verblijfplaats. Grote borden staan veelal aan de rand van een
dorp of stad en heten je als bezoeker van harte welkom. Minder fraai
is dat je gelijktijdig op het zelfde bord wereldkundig gemaakt wordt
van fout parkeren met alle nare gevolgen van dien. Ga je je
landsgrens over dan word je welkom geheten en gelijktijdig wordt de
maximum snelheid aangegeven. Mocht je per ongeluk te snel rijden dan
kan het zomaar gebeuren dat je aan de kant van de weg wordt
gedirigeerd en is het diep in de buidel tasten. Jouw welkom in den
vreemde. Welkom!
Ja
leuker is een welkom als je een gast mag rondleiden en hem of haar
kunt vertellen over het speciale van de omgeving of gebouwen in dorp
en of stad. Het moet als een warme deken voelen voor een gast wanneer
die zich op deze manier welkom voelt. Ik stel me voor dat het van
meet af aan zoiets moet zijn als een geboorte. Een boreling wordt
immers direct na de geboorte op het warme moederlijf gelegd.
Instinctmatig voelt dat direct goed en vertrouwd. Het kleine
mensenkind is welkom! Lang is er op gewacht en eindelijk is het dan
zo ver. Die lijn kunnen we door trekken naar school. Spannend wordt
uitgekeken naar de dag dat het kind voor het eerst over de drempel
van de school stapt. Het een welkom is bereid door de klas, het mag
plaats nemen tussen leeftijdsgenootjes. Zo is het leven van de mens
één groot en spannend verhaal. Eens gaat de deur van een bedrijf
voor hem open om maar eens een voorbeeld te noemen. Het blijft
spannend wat er aangetroffen wordt. Hoe zijn de collega's, voel je je
opgenomen als nieuwkomer? Bevalt het werk je? Het maakt het al een
stuk gemakkelijker als je voelt dat het werk je “ligt”.
Is
het vreemd om te zeggen dat wanneer je als nieuwkomer bij onze
trimgroep komt je toch "effe" om je heen kijkt. Waar gaat
dit heen met die meute? Nou ik kan je zeggen, beste nieuwkomer, je
zal je plaats snel hebben ingenomen en welkom thuis voelen in onze
groep. De slogan is: "Alles kan, alles moet" maar...... tot
op zekere hoogte. Gaat het been niet hoger, laat maar zitten.
Kom
je in gebukte stand niet met je hand en gestrekte benen aan de grond,
er is nog steeds geen man overboord. Je zal er geen snee brood minder
om hoeven te eten. Hoofdzaak is, heb plezier en voel je welkom.
Wim.
