Exit

Een kortstondige periode van winters ongemak hebben we weer achter ons gelaten. Even mocht winterminnend Nederland ruiken en proeven aan het voor dit vrij noordelijk deel van de aardbol gelegen gebied van winters plezier. Maar ook ongemak had zoals altijd plaats. Ouderen die de deur niet uit durfden om maar eens wat te noemen. En de overmoedige schaatser die ondanks de sneeuw toch het ijs op zocht riskeerde een valpartij met botbreuk tot gevolg of een nat pak.

Deze week nog werden we opgeschrikt door nog een exit. Als uit een "duveltje uit een doosje" werd Nederland in kennis gesteld van de naderende abdicatie van de regerend vorstin. Lang verwacht, veel over gespeculeerd, is het er dan toch nog onverwacht snel van gekomen.

Met alle lusten en lasten drieëndertig jaar op Nederlands hoogste post zitten dwingt respect af. Daarbij ook meer dan eens persoonlijk leed te moeten overkomen en dragen maakte het ambt extra zwaar.

Maar zei de vorstin niet zoiets als dat zij het nog wel even langer kon volhouden? Maar in de veranderende maatschappij de jongere generatie na haar vijfenzeventigste verjaardag het leidinggevende stokje nu toch te gunnen?

Dit jaar om het maar eens over een andere boeg te gooien beleven we het veertig jarig jubileum, of anders gezegd, het bestaansrecht van de trimclub.

Niks exit. Er is schijnbaar niemand in onze gelederen die er ooit wel eens over denkt, laat staan praat, hoe of het straks...., verder moet met de zo vertrouwde zaterdagse ontmoeting. De ontmoeting voor de immer enthousiaste groep die erop vertrouwt dat het een ruim één uur durende sport- en spelaanbod krijgt aangeboden.

Houdt het ook eens op? Of zorgen we uit eigen gelederen voor vernieuwing van rentmeesterschap, zeg maar bestuur, of leiding in de meest ruime zin van het woord? Zijn er onder ons die zich geroepen voelen eertijds het stokje over te nemen?

Het is zomaar een overpeinzing van wat eens aan de orde komt. Denk je eens met mij mee?

Wim.

Goede voornemens ...

Het is een beetje afgezaagd, om het nieuwe jaar met goede voornemens te beginnen, en meestal komt er ook weinig van terecht. Maar ik denk toch dat onze trimclub er wel een paar kan gebruiken:

- Regelmatig komen.
- Op tijd komen.
- Doen wat de trimleider zegt. En niet er doorheen blaten.
- Geen kritiek op de trimleider: als je het beter weet, mag je het zelf doen.
- Geen bodychecks bij het basketbal. En ook niet trekken en duwen.
- Geen opzettelijk hands bij het voetbal, en dan roepen dat het aangeschoten hands was.
- Niet roepen dat het naast was bij een loepzuiver doelpunt.
- Opletten dat je Stan niet ondersteboven loopt.
- Ook als je niet jarig bent, eens een keer koeken meenemen voor bij de koffie.
- Regelmatig stukjes bijdragen aan deze weblog.

Ach, eigenlijk zijn deze voornemens volstrekt overbodig: dit doen we toch al jaren niet anders?

Belofte

Je hebt altijd van die figuren die vooraan willen staan en ja, ik ben er zo een ( was menigeen al bekend).
Aan het begin van het nieuwe jaar wil ik  alle leden van de trimgroep het allerbeste wensen.
Normaal doe je zoiets met een kaartje maar dat zou in dit geval teveel van mijn tijd vergen om die allemaal persoonlijk te benaderen :-)
Dus bij deze.

Nu ik toch bezig ben:
Aan het begin van vorig jaar heb ik een belofte gedaan die ik zou nakomen als aan een aantal voorwaarden was voldaan.
Het kan zijn dat men dit, gezien de gevorderde leeftijd, vergeten is.
Ik dus niet.
Ik moet helaas zeggen dat aan de voorwaarde, die aan deze belofte was gekoppeld, bij lange na niet is voldaan.
Het spijt me dan ook erg dat ik moet meedelen dat de prijs,van een gratis vakantiereis van drie weken naar Barbados, niet gehonoreerd wordt.
Het heeft dan ook geen zin om deze actie te herhalen. Jammer..

Trim ze...
Dook