Geheel volgens het afgesproken koekschema heb ik vandaag getracteerd: brownies, door mijn geliefde echtgenote persoonlijk gebakken. Het viel kennelijk in de smaak, want de meegebrachte ruime voorraad ging geheel op. Er kwamen diverse opmerkingen in de trant van "dit zou ik elke week wel lusten."
Welnu, de oplossing is simpel: hier is het recept.
340 gram suiker
110 gram zelfrijzend bakmeel
50 gram cacao
150 gram gesmolten boter
3 eieren
3 eetlepels water
75 gram rozijnen
75 gram gehakte walnoten
Oven voorverwarmen op 180 graden. Alle droge onderdelen bij elkaar in de mixer. Mixen. Dan de gesmolten boter erbij. Vervolgens de eieren en het water. Gieten op een (diepe) bakplaat bekleed met bakpapier. Ongeveer 30 tot 35 minuten in het midden van de oven.
Na afkoelen bestrooien met poedersuiker en in hapklare brokken snijden.
Trimgroep Hilversum Zuid is een trimgroep met als doel om op ontspannen wijze een uurtje aan de conditie te werken. Er is geen dwang. Niks moet, alles mag en ieder bepaalt zijn eigen grens.
zaterdag 30 maart 2013
Van lijden naar leiden

Pasen
wordt ook geassocieerd met nieuw leven. Nieuw leven in de stal maar
ook daarbuiten. In de tuin zouden de eerste lentebloeiers hun
kleurenpracht moeten tonen. Echter dit jaar is het anders, alles
lijkt nog verstild. Het weer nodigt nog niet uit om de tuin een
fleuriger aanzien te geven. Het is nog wachten en lijden in stilte.
Toch... als je goed om je heen ziet dan kan het niet lang meer duren
dat de lente in al zijn hevigheid losbarst. De vogels zijn er het
tastbaar bewijs van, zij zijn al druk in de weer met het maken van
een nest om daar het broedsel voor een nieuw leven in neer te leggen.
Zij leiden ontegenzeggelijk een nieuwe lente in!
Het
is einde maart en je zou willen dat het stramme lichaam zich wat
soepeler opstelt. Echter de kou en meer dan frisse wind vormen een
belemmering van je welste. Het lichaam geeft vooralsnog niet thuis en
wacht tot betere tijden. Je zou zo graag een stapje sneller willen
lopen. Je wil je niet neerleggen bij de onvermijdelijke veroudering.
In stilte lijd je een beetje. Je wil zo graag de regie houden, zo
graag baas blijven over het lichaam. Mag ik het ook anders zeggen?
Het lichaam met je geest blijven leiden. 'Hoop doet leven', een
oeroud gezegde. Laat ik afwachten op betere tijden, op warmer weer.
Misschien geleidt het me naar een betere prestatie.
Maar
eerst maar eens de Pasen aan me voorbij laten gaan.
Fijne
dagen.
Wim.
zaterdag 16 maart 2013
Heroriëntatie?!

Daarna begon het gewone werk: rondje lopen, rek- en strekoefeningen, loopoefeningen, potje handbal, potje voetbal. Onderweg nog een stevige discussie of het al tijd was om de geblesserde Yme een bloemetje te doen toekomen. Algemene consensus: daar was het nog wat vroeg voor.
Bij het koffiedrinken maakte Wim F. nog een tactische fout: we mochten allemaal ons eigen lijstje met antwoorden nakijken, want natuurlijk gemakkelijk aanleiding kan geven tot allerlei gesjoemel. Maar toch hoorde je overal om je heen geweeklaag en geknars der tanden, als er weer de nodige foute antwoorden doorgestreept werden. Over de uitslag kan niet gecorrespondeerd worden.
Tenslotte werd nog het koekschema voor de volgende weken opgesteld:
23 maart: Henk H.
30 maart: Henk v. A.
6 april: Gerard van W.
Abonneren op:
Posts (Atom)