Gisteren, bij aankomst bij de school, stond het hele terrein bomvol met auto's en busjes. Tientallen mensen liepen de gymzaal en onze kleedkamer in en uit. Overal TV apparatuur. De conciërge ving ons op, en meldde dat de school was afgehuurd voor TV-opnames over het onderwerp "pesten". Wij vonden het nogal pesterig dat we van niets wisten, en dat we niet mee mochten doen, want pesten - daar wisten we wel wat van.
We haalden wat spullen uit onze opslag, en gingen naar de hal van de school, waar we wel koffie zouden kunnen drinken. Maar uit pesterigheid was de koffiemachine ermee opgehouden. Dan maar naar de lerarenkamer boven, na afloop.
We verzamelden nog wat leden, die enigszins verward rondliepen, en gebruikten de auto van Anna om onze persoonlijke spullen in op te bergen, vóór ons vertrek richting het Bosje van Zeverijn. Daar was een grote manifestatie opgetuigd, met koffie en taart. Helaas niet voor ons (pesterig hoor!), maar voor de vele hondenbezitters die daar dagelijks hun beestje uitlaten.
Na de nodige oefeningen en ruwe spelletjes overlegden we waar en hoe we nog konden voetballen. Niet in de kooi bij de school, want ons lawaai zouden de TV-opnames maar verstoren. Dus het werd het veldje langs de Loosdrechtseweg, vlak bij school. We hadden al gemerkt dat een aantal leden niet goed opletten, want twee gingen alsnog naar de school. Dus Hubert haalde ze op, en kwam tevens met Gelmer terug die weer kwam koffiedrinken, zoals hij de laatste tijd wel vaker doet.
Eindelijk konden we dan koffie gaan drinken in de leraarskamer, waar Piet trakteerde vanwege zijn recente verjaardag. Zo werd het toch nog even gezellig, zonder pesten.
Maar plotseling opende de waarnemend interim vicevoorzitter een onaangekondigde vergadering (fout! zoiets moet altijd van tevoren aangekondigd worden) met drie agendapunten. Het eerste punt: De begintijd is 9.00, en je wordt geacht vijf minuten voor tijd aanwezig te zijn. Verder: ben je lid of niet? Daar moet duidelijkheid over zijn. Dit punt was voor Gelmer bestemd, die beterschap beloofde. Het tweede punt: het gebrek aan discipline van de leden bij het uitvoeren van de oefeningen. Men luistert niet naar de leiding, en blijft maar onderling kwekken. Hoewel dit zondermeer pesten van de leiding genoemd mag worden, kregen de twee trainers toch de schuld: ze kregen nog even de gelegenheid om de situatie te verbeteren. Maar dit is toch de omgekeerde wereld? Het derde punt: dat ben ik vergeten!
