De eerste wijze les: onder druk wordt alles vloeibaar. Daarom heb ik op krachtig aandringen van een lid van de groep de Koekagenda omgedoopt tot Verjaardagskalender. Voor de goede orde: de verplichting blijft hetzelfde. Yme had dat goed begrepen: hij trakteerde vandaag op formidabel grote en lekkere mergpijpen.
Dan het trimmen zelf. We waren vandaag met 10 man; een voortreffelijke opkomst. Voorafgaand aan de oefeningen zelf vond er een levendige discussie plaats, waarbij wijze lessen getrokken werden uit het recente EK voetbal, en de kersverse benoeming van Louis van Gaal tot bondscoach. Vooral Yme trok daar allerlei conclusies uit ten aanzien van zijn stijl van leiding geven. Helemaal effectief is dat nog niet, maar het moet nog een beetje groeien, denk ik. Wel gaat hij binnenkort oefenen op het geven van knorrige en geirriteerde persconferenties. We hebben daar hoge verwachtingen van.
Ik meen dat er nog een wijze les te trekken is uit het EK voetbal. Het is me opgevallen dat veel spelers hun armen in meerdere of mindere mate hebben laten tatoueren. Het zou best wel eens zo kunnen zijn dat er een verband is met hun kwaliteit van spelen. Maar dat vereist nog een kleine statistische analyse: is er een verband tussen het aantal vierkante centimeters tatouage en het aantal gemaakte doelpunten en/of assists? Zo ja, dan stel ik voor dat we één van onze leden aanwijzen als proefkonijn: hij laat zijn armen tatoueren, en dan kijken we of zijn spelniveau beduidend beter wordt. (Wordt vervolgd).
Even terug naar het programma van vandaag. Een wijze les: als we tik-rugby gaan spelen moet nog maar eens goed uitgelegd worden dat dit geen worstel-rugby is. Eén van de leden (nee, ik noem geen namen!) had dit nog steeds niet begrepen (althans in het begin niet), en kreeg zijn agressie onvoldoende onder controle. De bedoeling bij deze spelvorm is dat als je getikt wordt terwijl je de bal in bezit hebt, dat je dan deze bal afspeelt. Maar dat is niet goed mogelijk als je in een halve of dubbele nelson genomen wordt. Maar zoals gezegd, later ging het wat beter.
Een andere les: het lijkt me een goed idee om bij dit soort spelletjes een redelijk vlak veld uit te zoeken. Het knollen- en kuilenveld waar we vanochtend op speelden, levert toch wat risico's op; dat werd overduidelijk aangetoond door een uiterst fraaie duikeling die Gerard van W. maakte toen hij in volle vaart in zo'n kuil trapte. De schade viel mee, hij kon op eigen kracht de thuisbasis weer bereiken.