dinsdag 18 december 2012

Respect



Geen voetbal zonder respect, wij voetballen/bewegen/dollen, al jaren zonder scheidsrechter!!! Hoe doen jullie dat is dan de vraag die opkomt??? Heel gewoon omdat we niet gebonden en vrij willen zijn van zinloze regelgeving, maar bovenal omdat we plezier willen hebben, dat ga je toch niet bederven.
Sporten zonder regels lijkt onbestaanbaar, toch het bestaat, al bijna 40 jaar bij de trimgroep Zuid in Hilversum.

Je moet er wel vroeg op uit, elke zaterdagmorgen om 09.00 uur verzamelen zich een stel enthousiastelingen op het plein van de Savorin Lohmansschool in Hilversum Zuid, een uurtje in de naaste omgeving buiten sporten, waaronder deze schrijver na een langdurige afwezigheid. Wat zou er allemaal verandert zijn? Alsof je nooit weg bent geweest en de tijd heeft stil gestaan. Groepsgenoten variƫrend in de leeftijd van 7 tot dik in de 70 jaar.

Nieuwelingen komen alsof ze in een warm bad zijn beland, voelen de sfeer aan als vanzelfsprekend. Tienballen op een pleintje achter een bedrijventerrein, even verderop nabij de hoge kapittelflat allerlei oefeningen, de flatbewoners vormen ons publiek, evenals voorbij gaande winkelaars al dan niet meewarrig kijken naar zoveel activiteit in de vroege ochtend. Onze begeleider Wim zorgt met pijn in zijn rug voor enige sturing voor zover dit wordt uitgevoerd. Bewegen naar mogelijkheden, een ieder op zijn eigen wijze.

Over respect gesproken, Wim Fecken geeft al dan niet met pijn het goede voorbeeld, dat is toch niet ouderwets, een goed voorbeeld doet goed volgen, dat laatste doen we, we hebben zelfs een 7 jarig jochie met zijn sportieve moeder in ons midden. Wat opviel was dat zelfs bij het oversteken van twee drukke doorgaande wegen automobilisten stopten voor een vrije doorgang, over respect gesproken.

Gelukkig is het er wel, je zou je zorgen maken, kunnen wij ook niet meer ontspannen bewegen, maar daar is geen sprake van, hardlopend belanden we achter de Kapittelflat bij een basketbalveldje. Uiteraard wordt ook hier de strijd aan gebonden tegen en met elkaar, een partijtje basketbal, althans wat er op moet gelijken, het resultaat staat niet voorop, dan wel de gezelligheid.

Een zere vinger, pink of duim is niet uit te sluiten als je de harde basketbal niet goed vangt, dat overkwam Anna, zij verbeet haar pijn onder de hoede van Wim terwijl wij door speelden. Zo'n uurtje is zo om, ieder zijns weegs richting Savorin Lohmanplein voor het traditionele voetbalpartijtje met alle respect voor allemaal.

En dan tot besluit koffie om nog even na te praten over van alles en nog wat. Een aantal deelnemers die ooit tot de harde kern behoorden heb ik gemist door mijn afwezigheid. Wellicht afgehaakt door blessures of om andere redenen niet meer in de gelegenheid zijn.
Dat bracht mij aan het denken om ze terug te halen of binnenboord te houden door twee mountainbikes ter beschikking te stellen, zodat zij, zoals nu ook al gebeurt met een gewone fiets toch kunnen blijven deelnemen aan activiteiten die wel kunnen.

Wellicht een mogelijkheid eens over te filosoferen, zo'n leuke groep laat je toch niet alleen maar lopen, want we hebben immers voldoende denkers en doeners in ons midden.
Het was me weer een waar genoegen mij onder jullie te mogen bevinden, Hubert haalde me weer terug uit de droom van andere activiteiten, ik was de toegevoegde waarde even kwijt. Passend in deze tijd van zinnen verzetten en opnieuw beginnen wens ik jullie allen prettige feestdagen toe en een voorspoedig bewegend jaar.

Hartelijke groeten,
Gelmer.