Goh, ik ben net doende om een
waar gebeurd epos te schrijven over de
Franse inval in ons land aan het begin
van 1795. Natuurlijk, het was hartstikke koud en de rivieren waren toegevroren.
Makkelijker konden de Franse troepen het zich niet wensen. Zomaar oversteken
van de rivieren en klaar was Kees. Een laffe Stadhouder met de naam Willem die
spoorslags de benen nam naar Engeland, tenminste voorzover zijn benen hem nog
konden dragen, heb ik zoiets al niet eens eerder vernomen, maar dan verderop in
de tijd? Om kort te gaan er kwam een ander bewind "Vrijheid, Gelijkheid en
Broederschap" was de leus! Ja, die eerste tijd was nog wel leuk. Mientje
nam al gauw haar Pierre mee naar huis. Zo ging dat nu eenmaal. Maar al spoedig
verging het de vrijheidlievende bevolking het plezier van de mannen met hun
vaak vreemde hoofddeksels en concardes. 's-Graveland had ook zo zijn
patriotten. De kale Fransen waren koud in ons land of er was al een omwenteling
in het doorgaans zo rustige dorp. Er moest direct gesproken worden over de
municipaliteit in plaats van het dorpsbestuur. Ach we weten allen wel iets van
deze geschiedenis. Alles is betrekkelijk en aan alles komt een eind toch?
"Nappy" viel
uiteindelijk van zijn voetstuk en hem restte betrekkelijke rust op een zwaar
bewaakt eiland. Weer een omwenteling maar nu in omgekeerde volgorde diende zich
aan. Willem kwam glorieus terug maar nu als Koning!
Jullie Willem moet afhaken,
een onwillige knie speelt op. Na afloop van de trimochtend is het bijna niet
mogelijk om nog met een normale ontspannen loop mijn gang te gaan. Zo ook op de
zondag. Later in de week gaat het dan weer beter. Helaas kan ik de knie niet
even wegmoffelen in mijn tenue zoals Napoleon met zijn gekwetste hand, en
gewoon verder gaan. Nee, absolute rust lijkt me nodig. Ontzien van de kwetsuur.
Wie weet of rust het mogelijk zal maken dat ik straks weer fluitend mijn
rondjes kan maken. Zelfs voor de troep uit kan gaan en de geplande mars kan
volbrengen. Nu is het zo dat het zweet me uitbreekt bij het vooruitzicht de
troep te moeten leiden. Kortom het voorbeeld te zijn en de toon te zetten voor
een gezellige trimochtend. Noodgedwongen gekozen voor een omwenteling.
Hubert heb ik bereid gevonden
mijn plaats in te nemen. In hem heb ik het volste vertrouwen dat het wekelijkse
trimmen, samen met Yme, een goed verloop zal hebben. Ik twijfel er niet aan dat
jullie Hubert alle steun zult geven.
Wim.