Ja, vandaag mocht ik het
rustig aan doen. Of het me beviel? De macht der gewoonte zei mij: wegwezen op
Hilversum aan. Later dan toch de fiets gepakt, wilde een frisse neus halen en
op naar de trimclub. Fijn dat ik er toch noch even bij kon zijn om de puntjes
op de spreekwoordelijke ie te zetten. Het hek en de deur op slot. Gelukkig
duurde dat niet lang en diende de club zich al snel aan. Nu eerst even naar de
koffie kijken, ja hoor, ik keek zo door de glazen potten heen! Was er eigenlijk
wel koffie gezet? Ja dat was het geval. Alleen er is ook nog een instelbare
tijdklok bij mannen!
Grapje! Vergeet niet,
volgende week ben ik er weer.
Nog een verrassing. Nooit aan
gedacht, wil er ook niet aan denken. Ik kom weer terug is mijn leus? Hebben
jullie gemeend mij een passend afscheids- geschenk te moeten aanbieden. Kreeg
ik een boekenbon voor al die trouwe jaren dat ik akte de present gaf en mede de
kar hielp trekken. Ja en dan val ik toch wel even stil, want dat is nu net het
laatste dat ik wil. Natuurlijk ben ik jullie bijzonder erkentelijk voor de
geste, maar... vul maar in.
Als laatste, ga nu niet allen
gelijkertijd op vakantie want dat doet de club geen goed. Spreid het een
beetje, eventueel wil ik wel een schema maken wie wanneer op vakantie kan gaan.
We zien elkaar weer en voor nu fijne Pinksterdagen.
Wim.
