Een nieuwe lente, een nieuw geluid ...

Nou ja, over de lente zullen we het maar niet hebben: die viel dit jaar op een dinsdag. Dan maar het nieuwe geluid: het was vandaag de eerste keer dat Hubert de trimgroep ging leiden. Met het geluid hadden we vorige week al even kennis kunnen maken, toen Hubert zijn oorverdovende fluit even demonstreerde.

Nerveus en vol voorgevoelens gingen we vandaag naar de Sav. Wat zou het worden? Eerst leek het erop dat er vrijwel niemand zou komen - angst voor de nieuwe leiding misschien? Wilde men misschien de eerste recensie lezen? Was men teveel gehecht aan het milde regime van Wim F.? Er werd wat gemompeld over vakanties en zo, maar dat geloofden we niet. Uiteindelijk kwamen toch wat nieuwsgierigen opdagen.

En viel het mee? Sommigen reageerden na afloop heel enthousiast, maar dat vind ik wat overdreven. Er waren zeker positieve aspecten, maar ook wat negatieve. We zullen ze even de revue laten passeren. Eerst de positieve zaken:

• Hubert kent goed de weg in het bos.
• Bij de loopoefeningen (zoveel seconden wandelen, zoveel seconden hardlopen) viel op dat hij kennelijk een goed werkende interne klok heeft.
• De oefeningen waren verrassend - er werden spiergroepen aan het werk gezet waarvan we niet wisten dat we ze hadden.
• Vertrouwde spelletjes werden gespeeld - rugby en voetbal.
• Hubert had voor goed weer gezorgd.

Maar ook wat negatieve zaken:

• We kregen natte voeten. Hubert werd hier tijdig op gewezen, maar dat had geen effect.
• De discipline liet nog veel te wensen over. Bij bovengenoemde goede oefeningen werd er veel geblaat door de deelnemers, zodanig dat de aanwijzingen van Hubert nauwelijks te horen waren. Ik kan Hubert alleen maar aanraden de fluit wat vaker in te zetten.

Disclaimer: Hubert stond erop duidelijk te maken dat hij niets te maken had of heeft met zetten van de koffie. Bij deze.


Deze disclaimer is nodig in verband met de opgetreden koffiecrisis. Vorige week ging het al mis. Toen Wim F. tegen 10 uur langs kwam om mee koffie te drinken, constateerde hij dat de machine nog niet gelopen had.

Deze week was het nog erger. Wim kwam weer tegen 10 uur (hij legde later uit dat hij de keus had koffie te komen drinken, of thuis de keuken te witten - en dan is de keus niet moeilijk), controleerde de koffie, en trof corrigerende maatregelen. Helaas! na het potje voetbal bleek de koffie niet gezet te zijn, hetgeen tot veel verbale agressie in de kleedkamer leidde. Maar uiteindelijk maakte verse koffie veel goed.

Misschien moet er toch maar eens een workshop koffiezetten georganiseerd worden. Want zo gaat het niet langer.